باید بنویسم.

۱- بهم نشون داد که چیزی که می‌خوام رو داره. در کمال نجابت. "کمال" نجابت به معنی واقعیش...

۲- صبح بهش گفتم که کسی هست که ۶:۳۰ صدام می‌کنه و باعث می‌شه با یه حسی بیدار شم، تویی؟

گفت نه. با چه حسی؟

گفتم با حس اینکه الان نمازم قضا می‌شه و کاش یه کم زودتر صدام می‌زد :))

می‌گه: تو مگه نماز می‌خونی؟ چرا؟

می‌گم برای این‌که برم بهشت، بلکه اون دنیا از دستت در امان باشم.

می‌گه: حاضرم از تمام غلط‌هام توبه کنم، اگه مطمئن باشم بهشت جاییه که توام توشی...

زبونم بند اومد و بند دلم پاره شد و گر گرفتم و همه‌ی اینها و این چیزهای عجیب رو همزمان تجربه کردم.